سرمایش، گرمایش و تهویه، همگی در میزان سلامتی و رشد جوجه مرغ ها تاثیر دارند. نور نیز نقش پر رنگی در این موضوع دارد.

دمای سالن

جوجه ­ها تا ۳ روزگی باید در محیطی با دمای ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتی گراد باشند. روز چهارم، دو درجه دیگر کاهش دما لازم است.

تا دو هفته، دمای ۳۰ درجه مناسب است اما بعد از آن، هر هفته ۲ درجه از دمای هوای سالن کم کنید. به این ترتیب، در ۳۰ روزگی مرغ­ها، دمای سالن روی ۲۲ درجه ثابت می­شود. توصیه می­کنیم برای کنترل هرچه بهتر دما از سیستم گرمایش و سرمایش مناسب استفاده کنید.

تهویه

ایجاد تهویه، راحت ترین کار برای بهبود شرایط رشد مرغ­ها است. تهویه توسط هواکش های مرغداری به تنهایی می­تواند جلوی بروز مشکلات بسیاری از جمله تنفس آمونیاک، افزایش رطوبت بستر یا دمای سالن را بگیرد.

از آنجا که در سالن، تعداد زیادی از مرغ­ها به طور یکجا نگهداری می­شوند، به اکسیژن بیشتری نیاز دارند. همینطور بوی ناشی از گازها، سموم و فضولات نیز باید کنترل شود.

در صورتی که تهویه مناسبی تعبیه نکنید، رطوبت سالن افزایش پیدا کرده و سیستم تنفس مرغ­ها نیز آسیب می­بیند. در بهترین حالت، فقط رشد مرغ کم می­شود و در بد ترین حالت، مرغ­ها تلف می­شوند.

نور

نکته اولی که در نوردهی باید مد نظر قرار دهید، نوردهی یکسان در کل سالن است. اگر در یک نقطه میزان نوردهی بیشتر باشد، مرغ­ها در همان نقطه تجمع می­کنند که مشکلات زیادی به دنبال دارد.نوردهی درست مثل دمای سالن، به سن جوجه مرغ­ها وابسته است. بعد از جوجه ریزی، تا دو روز اصلا نور را قطع نکنید. در این بازه زمانی، جوجه ­ها می­توانند محیط اطراف خود را بهتر بشناسند.از ۳ تا ۵ روزگی جوجه ­ها، به ازای هر متر مربع، لامپ ۵ واتی مناسب است. از ۵ تا ۲۰ روزگی، منبع نوری را روی ۳ وات و از ۲۰ روزگی تا زمان کشتار، قدرت منبع نور را روی ۱ وات تنظیم کنید.

بستر پرورش مرغ گوشتی

بستر و وضعیت آن در آشیانه‌ پرورش مرغ گوشتی موضوع بسار مهمی در صنعت پرورش مرغ گوشتی است. بستر باید ضمن فراهم کردن جایگاهی راحت برای جوجه کیفیت خوبی نیز داشته ، خشک ، نرم و بدون گرد و خاک باشد. کیفیت بستر باید بگونه‌ای باشد که منجر به نقص اندام‌ها و قسمت‌های مختلف طیور و مرغ های گوشتی نگردد . انواع متداول بستر عبارتند از:  پوشال ، کاه ،  سبوس ، خرده ذرت ، خاک اره و… 

بستر در واقع عایقی پوشالی برای کف آشیانه می‌باشد و رطوبت لانه را به خود جذب می نماید. ضخامت بستر در تابستان باید ۵ تا ۶ سانتیمتر و در زمستان ۶ تا ۹ سانتیمتر در نظر گرفته شود. این ضخامت در مناطق گرم و خشک می‌تواند کمتر باشد. یک بستر خوب باید عاری از هر نوع آلودگی باشد. با بالا رفتن سن طیور، بستر به دلیل عوامل مختلفی خیس و کلوخ می‌شود.