از سال ۱۴۷۸ میلادی که جزایر قناری به تصرف اسپانیایی‌ها در آمد، تعداد زیادی از فنچ ها یا سهره‌های وحشی و همچنین تعدادی قناری از آنجا به اسپانیا آورده شد وچون این پرندگان آوای دلنشینی داشتند به تدریج اسپانیایی‌ها به پرورش این گونه پرندگان توسط برخی از پرورش دهندگان اسپانیایی آغاز گردید و سپس برای فروش به سایر کشورهای اروپایی صادر گردید. اما پرورش فنچ از دیرباز در کشورهای مختلف نظیر هندوستان، ایران و چین رواج داشته است. فنچ گونه‌های متعددی دارد که به علت زیبایی و قابلیت تکثیر بسیار آسان، طرفداران زیادی دارند. 

فنچ سرسیاه

نام دیگر فنچ سرسیاه راهب سرسیاه و یا مانکین سرسیاه است. تشخیص نر و ماده این فنچ بسیار دشوار هستند. طول تقریبی این فنچ ۱۸-۱۹ سانتی متر و یا ۶ یا ۷ اینچ و سایز آن مشابه سار است.همان‌طور که از نام این پرنده مشخص است جنس نر دارای سری سیاه و همچنین بال‌های سیاه و دمی با تکه‌های سفید و برجسته است. سینه‌ی آن به رنگ نارنجی تیره یا سبز و شکم پرنده به رنگ زرد است.

ویژگی فنچ ماده

در فنچ ماده، سر و گردن و پشت به رنگ قهوه‌ای و رگه‌های سفید در پایین، وسط سر و بر روی گونه‌هایش است. سینه و بال و دم سفید و لبه های بال زردی قهوه ای مایل به خاکستری می باشد. فنچ سرسیاه ترجیح می دهد در مناطق برگ‌ریز و پوشیده از درخت زندگی کند.آن‌ها دوست دارند در مناطقی که در آن درختان بزرگ و بوته های ضخیم وجود دارد و درون جنگل هایی با درختانی که میوه مخروطی دارند زندگی کند.لانه توسط ماده در میان شاخ و برگ متراکم درختان و یا بوته‌های بلند، ۴-۲۵ متر بالاتر از سطح زمین و در شکل یک نعلبکی باز ساخته شده است. ماده 2 تا 5 تخم به رنگ سبز روشن، آبی یا خاکستری مایل به قرمز و قهوه‌ای تیره خال دار می‌گذارند.جوجه‌های فنچ سرسیاه پس از حدود ۱۱ تا ۱۲ روز جوجه‌ها از تخم بیرون آمده، آن ها قادرند پس از گذشت دو هفته پرواز کنند.فنچ سرسیاه پرنده‌ی زیبایی هست و زیبایی، آواز دل‌نشین این پرنده، شیطنت ها و از همه مهم‌تر قابلیت تکثیر بسیار آسان آن باعث جذب طرفداران این پرنده شده است.فنچ‌ها جثه کوچکی داشته و بسیار ارزان قیمت تر از بقیه ی حیوانات زینتی دیگر هستند.